Haartransplantatie. De fabels en de werkelijkheid

De gebruikte technieken

Er zijn momenteel 2 technieken die gebruikt worden haartransplantatie.

1 / De FUT-methode (follicle unit transplant). Hierbij wordt een strip met donorhaar uit het achterhoofd verwijderd en opgedeeld in zogenaamde micrografts met 1-2 of 3 haren. Deze micrografts worden dan geplaatst daar waar ze nodig zijn. Met deze techniek zijn grote behandelingen (meer dan 5000 haren tegelijk) mogelijk.

2/ De FUE-methode (follicle unit extractie). Hierbij worden de micrografts één voor één uit het achterhoofd gehaald, zodat een hechting niet nodig is. Het nadeel is dat het achterhoofd geschoren moet worden en dat er niet zulke grote behandelingen kunnen worden gedaan, omdat deze methode nogal arbeidsintensief is.

Er is ook nog een derde methode, genaamd HST (HaarStamcelTransplantatie), maar die methode verkeerd nog in een experimenteel stadium. Voorlopig staan de meeste haartransplantatie artsen sceptisch tegenover deze behandeling, omdat de resultaten nog niet onafhankelijk zijn beoordeeld.

Jouw eigen haar terug in 1 behandeling.

Was het maar waar. Haar wat verdwenen is komt bij een erfelijke haaruitval niet meer terug. En in 1 behandeling? Kan zijn dat er nog haar staat en er moet alleen maar haar tussen worden geplaatst. Dan is het echter wel zaak om preventie toe te passen anders is het haar binnen een paar jaar weer net zo dun. De dan aanwezige haren zijn dan de getransplanteerde haren. De originele haren die er nog stonden bij de behandeling zijn dan verdwenen. Met preventie kun je dat voorkomen.

Haar weer net zo dik als vroeger.

Vergeet het maar. Even nadenken. Stel, je hebt nog maar 50.000 haren op je hoofd (je hebt de helft verloren). Vanuit het achterhoofd, het donorgebied, worden laten we zeggen 5000 haren naar het bovenhoofd verplaatst. Dan heb je toch nog steeds 50.000 haren? Alleen anders verdeelt. Zo dik als vroeger wordt het dus nooit want wat je er boven op bijkrijgt mis je aan de achterkant. Wel is het zo dat dunner haar aan de achterkant veel makkelijker te verbergen is. Denk er ook eens aan dat zonder preventie jouw kale gebied groter kan worden dan het nog behaarde gebied, het zogenaamde kransje. Dan kun je toch nooit de haardikte van vroeger terugkrijgen?

Even nadenken

Nog iets om over na te denken. Stel dat je een vorm van haaruitval hebt waarbij je 1/3 verliest en 2/3 behoudt. Dan heb je voldoende donorhaar, maar dan moet je er aan denken dat de natuur knapper is dan wij. Als we proberen het haar net zo dik te zetten als de natuur beschadigen we haren in het proces van het plaatsen van de haren in het bovenhoofd. Wat nu als je de helft verliest en de andere helft behoudt. Om dan de originele haardikte op het bovenhoofd te bereiken moet je alle haren van het achterhoofd gebruiken. Ook geen oplossing.

Nog een voorbeeld en wat rekenwerk

Nu het laatste voorbeeld. Je wordt 2/3 kaal en behoudt 1/3, het zogenaamde kransje. Wat mag je dan verwachten als we uitgaan van het ergste geval, dus dat je voorbestemd bent om maximaal kaal te worden. Je hebt dus nog dat kransje over. Moeilijk om te bedenken als je nog niet zover bent maar onmogelijk is dat niet. Mijn haar begon pas uit te vallen na mijn 40ste verjaardag. Ik dacht dat ik de dans ontsprongen was. Gelukkig had ik als directeur van een kliniek de mogelijkheid om haartransplantaties te ondergaan.

• Gemiddeld heeft iedereen tussen de 5000 en de 8000 follicle units die verplaatst kunnen worden.
• Dat zijn dus gemiddeld 15.000 haren.(50.000 haren / 2.3 haren per follicle unit)
• Hoeveel haren heb je in totaal op het hoofd vóór de haaruitval? Het meest gehoorde cijfer is 100.000 haren.
• Dat betekent dus ruwweg 50.000 haren op het bovenhoofd en 50.000 haren aan de zijkanten en op het achterhoofd.
• In het geval dus dat je voor 2/3 kaal wordt, of als je dat nog niet bent in de toekomst wordt, kom te haren tekort.
• Om 2/3 kale hoofdhuid weer te bevolken zoals voor de haaruitval moet je dus ergens zo’ n 50.000 haren zien te oogsten
• En dat zijn gemiddeld 22.000 follikel units (50.000 / 2.3 haren per follicle unit).
• Afgezien van de kosten is dit dus niet haalbaar. Maar één troost. Het hoeft ook niet meer zo dik als vroeger.
• Wist je dat haaruitval pas merkbaar wordt als al meer dan 50% bent kwijtgeraakt.

Geen littekens

Als je met een instrument de huid in gaat (invasief heet dat) dan laat dat altijd littekens na. Bij haartransplantatie zijn de littekens in het achterhoofd, of je nu FUE of FUT toepast, wel aanwezig. Bij een ervaren arts zijn die littekens echter niet zichtbaar met het blote oog. Eerlijker zou dus zijn als de klinieken in hun informatie zetten: “Geen zichtbare littekens bij een behandeling zonder complicaties”. Denk er aan dat geen enkele arts kan garanderen dat er geen zichtbare littekens komen. Als er infectie optreedt, iets wat niet altijd kan worden voorkomen, kunnen er wel degelijk zichtbare littekens zijn. Dat hoeft helemaal niet de schuld van de arts te zijn. Ook na de behandeling kan er iets gebeuren waardoor er een infectie optreedt. Gelukkig gebeurt dat niet veel maar je moet het wel weten.

Verdubbel je donorhaar met haar stamcel transplantatie (HST)

Het ei van Columbus. Zoveel donorhaar als je wilt. Even de theorie hierachter. Bij het verwijderen van de haren uit het donorgebied wordt een deel achtergelaten.Dit deel zou stamcellen bevatten waardoor uit dat deel weer een nieuwe haar kan ontstaan in het donorgebied. Met het deel dat getransplanteerd wordt, heb je dus 2 haren gemaakt uit 1 haar. Op die manier kun je dus oneindig nieuwe haren oogsten uit een oneindig donorgebied. Zou het werken? Tijdens een congres van de ISHRS (International Society for Hair Restoration Surgery) de internationale vakorganisatie van haartransplantatie artsen met meer dan 1000 leden wereldwijd, werd deze vinding gepresenteerd. De daar aanwezige artsen ware sceptisch. Dit mede, omdat er geen enkel onafhankelijk wetenschappelijk bewijs was van de werking, terwijl die arts claimde dat hij al 1500 behandelingen had gedaan.

Waarom heb je niets aan voor- en na foto’ s?

Reden 1: Het is niet jouw hoofd en niet jouw haar. Iedereen is uniek. Zelfs bij een eeneiige tweeling zijn de resultaten niet gelijk.

Reden 2: Foto’ s zijn 2 dimensionaal (geen diepte) en daardoor lijkt haar op Video’ s, foto’ s en websites altijd dikker.

Reden 3: Vaak is de “voor foto” onder andere omstandigheden gemaakt als de “na foto” Andere stand van het hoofd, andere belichting, andere vorm van het kapsel.

Reden 4: Met foto shoppen kom je een heel eind.

Reden 5: Wat denk je. Laten ze de minder goede of alleen de goede resultaten zien?

Praat met lotgenoten

Waar je wel wat aan hebt zijn echter cliënten. Vraag of je op een willekeurige dag als de kliniek check-ups doet van eerder behandelde cliënten in de wachtkamer mag zitten. Dan kun je nog niet zien hoe het bij zou kunnen worden maar in ieder geval krijg je dan een onbevooroordeelde indruk van de resultaten van die kliniek.

Haartransplantatie ook voor vrouwen?

Erfelijke haaruitval bij vrouwen komt steeds vaker voor. Het gaat hier te ver om daar dieper op in te gaan. Daarvoor verwijs ik je naar www.haarproblemen.nl/vrouw . Wat mij wel verbaasd is dat de meeste klinieken haartransplantatie bij vrouwen min of meer hetzelfde behandelen als bij mannen, terwijl er toch echt een verschil van benadering op zijn plaats is. Zowel in de voorlichting als in de behandeling. Feit is dat het vaker voorkomt en ook bij steeds jongere vrouwen. Een voorbeeld is het verwachtingspatroon. Dat ligt bij vrouwen hoger dan bij mannen.

Het verwachtingspatroon bij vrouwen

Tijdens het laatste congres van de ISHRS gaf Loek Habbema, een Nederlandse dermatoloog, een presentatie over de beperkingen van haartransplantaties bij vrouwen. Hij stelde dat het kale of dunne deel zo groot kan zijn dat een bevredigende haardichtheid niet behaald kon worden. (Als je een klein beetje verf hebt, kun je niet je hele huis schilderen. Uit mijn eigen ervaring kan ik vertellen dat het regelmatig gebeurde dat er vrouwen voor een eerste consult bij mij kwamen met een haardichtheid die te vergelijken was als het resultaat bij een man nadat hij een haartransplantatie had ondergaan. Soms is het beter dat vrouwen de deur uitgaan  met een busje cosmetische haarverdikker van € 29,50 en heel blij waren. Soms met tranen in de ogen. En dat, terwijl ze binnenkwamen met de verwachting om duizenden euro’s uit te geven. Vrouwen stellen veel hogere eisen dan mannen. Voor een man kan haartransplantatie het verschil zijn tussen kaal en weer (dunner) haar. Denk er aan, dat scheelt zo maar 10 jaar in leeftijd. Vrouwen worden meestal niet kaal maar dunner, en dan over een groot gebied. Die willen dus de haardichtheid van vroeger weer terug. Voor hen is een perfect haarwerk (en die zijn er) meestal beter.

Dus helemaal geen haartransplantatie bij vrouwen?

Zeker wel. Als de vrouw tevreden is met een verbetering van de haardichtheid en niet op zoek is naar de haardos die ze vroeger had kan haartransplantatie zeker een oplossing zijn.In combinatie met preventie is het dan zeker het overwegen waard.

Wie heeft de meeste?

Het lijkt wel of er een wedstrijd aan de gang is welke arts de meeste grafts zet in één behandeling. Megasessies heet dat. Laten we er van uitgaan dat je een haartransplantatie doet in een bepaalde fase van je leven. Daarna wil je gewoon verder leven zonder nog aan die behandelingen te denken. Je hebt andere prioriteiten in je leven gekregen (partner, kinderen, zaken). Is het dan van belang of je 1-2 of wellicht 3 keer bent behandeld? Je wilt toch alleen het beste? Hoe groter de behandeling des te meer kans dat een aantal grafts niet aanslaan. De huid heeft een bepaalde genezingscapaciteit die bij iedereen verschillend is. Trouwens, het aantal behandelingen ben je later gewoon vergeten.

Pijnloze verdoving

Een totaal pijnloze verdoving is onmogelijk. Wel mogelijk is een verdoving die makkelijk te ondergaan is en ik kan het weten. Ik heb 2 haartransplantaties gehad. Waarom zijn sommige mensen zo bang voor een plaatselijke verdoving? Meestal komt dat door onze ervaring met de tandarts. Die heeft meestal haast met een volle wachtkamer. Het verdoven moet dus snel gebeuren. Daarbij kan het inspuiten van de verdovingsvloeistof een pijnlijk en branderig gevoel geven. Dat komt doordat er vloeistof wordt ingespoten in een plaats waar geen ruimte is. Hoe langzamer dat gebeurt hoe minder gevoelig het is. Maar ja, daar heeft de tandarts niet altijd tijd voor. Een haartransplantatie arts heeft die tijd meestal wel en zal eerst één verdoving plaatsen, wachten tot die werkt en dan in de rand van het reeds verdoofde gebied verder gaan. Dat kan wel even duren maar is veel comfortabeler.

Klonen om de hoek?

Vergeet het maar. Het toepassen van gekloonde menselijke cellen is nog steeds verboden. Ook het gebruik van stamcellen zit nog in de laboratorium fase.  Wat wel mag, is celvermenigvuldiging en dat is wat er nu in de laboratoria geprobeerd wordt. Je probeert dus niet 2 identieke organen te maken maar al gevormde delen van het lichaam, in ons geval haarfollikels, te vermenigvuldigen. Bij de huid met betrekking tot brandwonden heeft men al prima resultaten behaald maar de haarfollikel bestaat uit zichzelf weer uit verschillende onderdelen, wat de zaak veel moeilijker maakt.

De meeste ervaring, is dat belangrijk? 

Dat de kliniek veel ervaring heeft, zegt niets. Hoeveel ervaring heeft de behandelend arts en nog belangrijker is de ervaring van de assistenten. Die immers maken de te plaatsen grafts klaar en planten ze in.

Direct na de behandeling weer aan het werk

Soms lukt dat bij kleine behandelingen, maar reken er niet op. Minimaal 3 dagen vrij is aan te bevelen. Een week is nog beter.

Dus niet doen?

Zeker wel doen als je met bovenstaande informatie kunt leven. Ik zelf heb in 1990 mijn eerste haartransplantatie gehad en in 1995 de tweede. En ik ben er heel tevreden over.