Commercieel handelen bij haartransplantatie?

Gebieden van onethisch gedrag, vandaag de dag uitgeoefend.

Door: William Rassman, MD, Los Angeles, Californië

 

Ik ben verontrust over de stijging van de onethische praktijken in de haartransplantatie gemeenschap. Hoewel veel van deze praktijken al bestaan onder een handvol artsen, heeft hun aantal tijdens de recente recessie duidelijk toegenomen. Ieder van ons kan het bewijs van deze praktijken zien wanneer patiënten in onze kantoren komen en ons over hun ervaringen vertellen. Wanneer een patiënt naar me toe komt en duidelijk het slachtoffer van onethisch gedrag is, kan ik alleen maar reageren door het vertellen van de waarheid aan mijn patiënt over wat mijn collega-arts heeft gedaan voor hem. We hebben geen verplichting om die artsen binnen onze gelederen die onethisch praktiseren te beschermen, dus misschien is de manier om te reageren op onze slachtoffer patiënt er één om als advocaat op te treden. Het volgende geeft een overzicht van de praktijken welke ik zo afschuwelijk vind:

1. Het verkopen van een haartransplantatie aan patiënten die het niet nodig hebben maar alleen om geld te verdienen. Ik heb een ontmoeting gehad met een toenemend aantal zeer jonge patiënten die haartransplantaties kregen voor veranderingen in de frontale haarlijn, gebaseerd op een volwassen haarlijn, maar die niet kalend zijn. Ook de uitvoering van de operatie op zeer jonge mannen (18-22) met vroege miniaturisatie is naar mijn mening buiten de “Standard of Care”. Het behandelen van deze jonge mannen met een koers van goedgekeurde medicijnen voor een volledig jaar, moet de standaard zorg voor ons allemaal zijn.

2. Het verkopen en leveren van meer transplantaties dan de patiënt nodig heeft. Artsen verhogen de graft-rekening van de patiënt door het toevoegen van honderden of duizenden grafts in gebieden van de hoofdhuid waar de miniaturisatie minimaal is en kaalheid niet enorm evident. Ik heb zelfs bij patiënten gezien dat grafts waren geplaatst in gebieden van de hoofdhuid waar er geen klinisch significante miniaturisatie aanwezig was. Kun je je voorstellen 3,000-4,000 grafts in een vroeg klasse drie kalend patroon? Onverstandige uitputting van het eindige donorhaar van een patiënt gaat veel vaker op dan ik kan zeggen.

3. Het plaatsen van grafts in gebieden van normaal haar onder het mom van het voorkomen van haaruitval. Er zijn veel patiënten die kalenden in het gezin hebben, zien hun eigen “haaruitval” en denken dat het meeste van hun haar uiteindelijk zal uitvallen. Een paar artsen “loeren” op deze patiënten en bieden eigenlijk een haartransplantatie op een preventieve basis. Dit komt veel vaker voor bij vrouwen die misschien niet zo vertrouwd zijn met de oorzaak van kaalheid en hebben geen gerichte ondersteuningssystemen zoals dit forum. Ze worden meer en meer wanhopig in de tijd en zijn bereid om “iets” doen om haar te krijgen. Ze zijn een set-up voor artsen met roofzuchtige praktijk stijlen.

4. Plaatsen van het aantal grafts die niet binnen de vaardigheden van de chirurg en / of personeel vallen. De druk om grote megasessions en gigasessions uit te voeren, wordt aangedreven door een beperkt aantal artsen die deze grote sessies veilig kunnen uitvoeren. Concurrerende krachten in de markt geven artsen het gevoel dat ze de grote sessies moeten bieden, zelfs als ze het niet effectief kunnen doen. Een klein aantal artsen promoten grote sessie van haar transplantaties, maar leveren ze niet echt, zij verzamelen op frauduleuze wijze vergoedingen voor diensten die niet ontvangen worden door de patiënt. Fraude is een strafbaar feit en als we deze patiënten in een consult zien vraag ik u om uw verplichting van onze eed te beschouwen en onze respectieve medische raad licentie instanties, om deze artsen melden.

5. Sommige artsen kleuren de waarheid met betrekking tot de resultaten, met behulp van opgeblazen telling van grafts, misleidende foto’s, of onjuist kalende classificaties. Valse voorstelling komt niet alleen voor bij patiënten, terwijl de arts zijn vaardigheden verkoopt, maar ook voor professionals in het veld toen de arts zijn resultaten presenteerde. Verdraaide patiënt resultaten en getuigenissen zijn niet ongewoon. Lifestyle Lift, een cosmetisch chirurgies bedrijf schikte in een vordering van de staat New York met betrekking tot zijn pogingen om positieve consumenten te produceren om positieve uitspraken te publiceren op websites door het vervalsen van de stemmen van tevreden klanten. Naar verluidt heeft een werknemer van dit bedrijf een substantiële inhoud voor het web geproduceerd.

De haartransplantatie arts gemeenschap heeft prachtige technologie ontwikkeld, die 20 jaar geleden nooit gedacht kon zijn. De resultaten van de moderne haartransplantatie hebben veel tevreden patiënten en het verband tussen wat wij vertegenwoordigen aan onze patiënt en wat we realistisch kunnen produceren is indrukwekkend vandaag de dag. Helaas hebben een klein handvol artsen roofzuchtige gedrag ontwikkeld wat een negatieve invloed geeft aan ons allemaal en ieder van ons ziet dit bijna dagelijks in onze praktijken. Het schrijven van een advies stuk als dit is geen prettig proces, maar wat ik gezegd heb hier moet worden gezegd. Volgens de American Medical Association 9,031-advies “Artsen hebben een ethische plicht te rapporteren over slechtzienden, incompetente en / of onethisch collega’s in overeenstemming met de wettelijke vereisten in elke staat ” .

Bron: Rassman, WR: Gebieden van onethisch gedrag geoefend vandaag. Hair Transplant Forum Intl. September / oktober 2009, 19 (5) 1.153.

 

(Note van de redactie: Dit artikel is geschreven door een Amerikaanse arts die Amerikaanse toestanden signaleert. Het is bekend dat in de Verenigde Staten de geneeskunde commerciëler is als in Nederland. We zijn echter wel op weg om ook hier commerciëler te worden. Ik kan me nog herinneren dat toen ik in aanraking kwam met haartransplantatie in Nederland het nog verboden was om daar reclame voor te maken. Er was toen een Commissie Openbare Aanprijzing Geneesmiddelen en Geneeswijzen (COAGG) die daarop toezag. Zo is het in de Verenigde Staten ook toegestaan om voor receptgeneesmiddelen direct aan het publiek reclame te maken, inclusief infomercials op de Televisie)