Haargroeimiddelen uit de verleden tijd

 

Haargroeimiddelen, Hoe gingen ze daar vroeger mee om?

Ten eerste: Je kunt het haar aan de buitenkant beschadigen door onzorgvuldige behandelingen, maar het nieuwe, weer groeiende haar is van dezelfde kwaliteit als het haar van voor die onzorgvuldige behandeling. Ten tweede: De naam “haargroeimiddelen” Klopt ook al niet. Zelfs met de huidige erkende medicijnen, zoals minoxidil en finasteride, kan je alleen maar je haar behouden. Hergroei van eenmaal verloren haren kan niet. Een betere naam is dan ook “haarbehoudmiddelen“. Preventieve middelen dus. 

Haargroeimiddelen van vroeger

Vette oplossing tegen haaruitval. In het oude Egypte dachten ze dat de oplossing tegen haaruitval lag in het smeren van veel vet. Ongeveer 1500 jaar voor Christus waagden ze hun leven dan ook voor dit medicijn. Nijlpaarden, krokodillen en slangen moesten het ontgelden. Hun vet werd rijkelijk over het kale mannenhoofd gesmeerd. Zelfs nu nog is de term “Snake oil” een veelgebruikte term voor een sjoemelproduct.

Liever geitenurine of duivenpoep? In het oude Griekenland zweerden ze bij twee methoden. Van de eerste was Hippocrates vooral fan: een mix van opium, mierik, duivenpoep, rode biet en een handjevol kruiken moest het haar op magische manier opnieuw doen verschijnen. Ook de Vikingen waren overtuigd van de kracht van vogelontlasting, zij smeerden ganzenpoep. Aristoteles had het niet zo op de grote boodschap, hij gaf de voorkeur aan het smeren van geitenurine.

Cleopatra en Caesar. Hun recept tegen kaalheid was als volgt: kook een lotion op basis van muis, paardentanden, berenvet en smeer rijkelijk. Een andere smakelijke maaltijd die in die tijd werd voorgesteld, was het verbranden van de genitaliën van apen en de as vermengen met eigen urine. Gegarandeerd succes.

Het kan ook veel simpeler. Op je kop gaan staan om de bloedtoevoer naar het hoofd te vergroten. Een Engelsman vond zelfs een apparaat uit om langdurig op je kop te kunnen blijven staan.

Koning Henry VIII. Hij vermengde de urine van zijn honden en zijn paarden voor zijn kale bolletje.

Wat te denken van muziek? In 1896 verscheen in Amerika een wetenschappelijk onderzoek, waaruit blijkt dat snaarinstrumenten en de piano kaalheid tegengaan, terwijl blaasinstrumenten juist een slechte invloed hebben op het behoud van een volle haarbos. Deze wetenschapper had waarschijnlijk gewoon genoeg van de trompettende buurjongens. 

Positief denken. Waarom het tot begin 19de eeuw moest duren tot deze oplossing aan het daglicht kwam, is ons een raadsel. De Fransman Emile Couè meldde dat positieve gedachten ook haaruitval tegengaan. In ieder geval altijd het proberen waard. Zijn recept? Langdurig tegen jezelf zeggen: Het gaat met mij van dag tot dag, steeds beter, beter en beter.

Terug naar de lichaamssappen. Zwitserse boeren zweren bij vleermuismelk en de boeren in Colombia laten zich nog net-nietlikken door koeientongen, maar gebruiken wel hun speeksel tegen kaalheid.

En wat te denken van deze middelen? Ook vandaag de dag nog populair

 Het uilenverhaal. Het recept? Een ui schillen en fijnstampen. Dan deze smurrie op het kale deel van het hoofd aanbrengen. Afdekken met aluminiumfolie en een nachtje mee slapen. Dit regelmatig herhalen totdat je partner je het huis uit zet.

 De lik van een koe. Even bukken en je haar komt vanzelf weer terug. Ook dit verhaal blijft het nog altijd goed doen. Wel even opletten voor het schrikdraad.

In 3 weken weer een volle bos met haar. Als  ik zo’n advertentie ziet rijzen mijn (getransplanteerde) haren te berge. Het bewijs is meestal: “De vrouw van mijn vriend, en daar weer de schoonmoeder van,  hoorde dat succesverhaal op een bingoavond van een bezoeker die het had gehoord bij de bakker”

---

Vragen?    hans@haarproblemen.nl

Gegroet, Hans J. Diks, onafhankelijk expert haarproblemen (Lid NVJ)

“En bovendien ben ik van mening dat je alleen recht hebt op succes als je waarde toevoegt” (Hans J. Diks)

---

---